Pappa werkt op de Pabo en is dus 'meester' volgens zijn dochter, die sinds kort ook naar school gaat. Vandaar af en toe een stukje over deze ouder en zijn 'relatie' met de school en zijn twee kinderen...
Sinds 1 november gaat ook mijn dochtertje naar de basisschool. Zij is een vlindertje en 'fladdert' iedere ochtend naar haar groepje. Sinds het nieuwe jaar heeft ze er echt zin in en is het benenklampen en tranenvergieten bij het afscheid gelukkig afgelopen. In plaats van langdurig afscheidnemen en troosten, heb ik de situatie omgedraaid en heb in een 'wanhopige' bui aan haar gevraagd hoe we het beste afscheid konden nemen. Dat wist ze wel en sindsdien hebben we ons eigen 'ritueeltje': eerst zij een kus, dan pappa een kus van haar, vervolgens zij een high-five, dan pappa een high-five en tot slot een knuffel voor haar en een voor pappa. Een tijd lang heb ik mij 'dom' gehouden en bij het afscheidnemen gevraagd hoe dat ook alweer ging. En verrek: het werkte. Misschien wel een beetje te goed, want nu krijg ik af en toe nog net een vlug 'zwaaihandje': ga nou maar pappa. Gelukkig maar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten